Οι πατάτες που γίνονται… καυτές από το ΥΠΟΙΚ

Μέχρι και τα εισοδήματα του 2014, για να μπορούσαν οι φορολογούμενοι, με εισοδήματα από μισθούς και συντάξεις ή εισοδήματα που φορολογούνταν με την κλίμακα των μισθωτών και συνταξιούχων, να έχουν την έκπτωση φόρου των 2.100 ευρώ, έπρεπε να καταθέσουν, με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος, αποδείξεις ύψους 10% του εισοδήματος που είχαν δηλώσει.

Για τα εισοδήματα του 2015, δεν υπήρχε σχετική διάταξη καθώς υπήρχαν σκέψεις για κληρώσεις και λοταρία στο τέλος του χρόνου -σύμφωνα με το πορτογαλικό μοντέλο- και η σχετική υποχρέωση έπρεπε και πάλι να γίνει με νομοθετική παρέμβαση. Την παρέμβαση αυτή εξήγγειλε το υπουργείο Οικονομικών για να αναγκαστεί, τελικά, κατόπιν αντιδράσεων, να την αποσύρει λιγότερο από οκτώ ώρες μετά.

Χάνει το δάσος…

Μαζί με την επικοινωνιακή αυτή «πατάτα», υπήρχε, και συνεχίζει να υφίσταται, η εξαγγελία για την υποχρέωση κάλυψης του αφορολόγητου των μισθωτών και συνταξιούχων, με αποδείξεις. Η διαφορά σε σχέση με όσα γνωρίζαμε έως σήμερα, είναι ότι οι αγορές των καταναλωτικών προϊόντων θα αναγνωρίζονται μόνο με την εξόφληση τους με πιστωτική ή χρεωστική κάρτα.

Η εφαρμογή του πλαστικού χρήματος είναι ένα ζητούμενο στην ελληνική οικονομία εδώ και χρόνια. Αν είχε εφαρμοστεί πολύ νωρίτερα, ίσως δεν θα είχαμε ούτε τόσο μεγάλη φοροδιαφυγή, ούτε τόσα προβλήματα και με τη ρευστότητα των τραπεζών. Εκείνο που μας φοβίζει, όμως, είναι ο τρόπος που το υπουργείο Οικονομικών βλέπει τη «λειτουργία» του.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση το υπουργείο βλέπει το δέντρο και δεν βλέπει το δάσος. Το δάσος που δεν είναι άλλο από τις ρυθμίσεις που χρειάζονται για τη σωστή λειτουργία της αγοράς, αλλά και των τραπεζών.

Επιτρέψτε μας να επισημάνουμε ορισμένα προβλήματα που πρέπει να λυθούν, πριν την επιβολή της υποχρεωτικότητας του πλαστικού χρήματος και τη σύνδεση του με το αφορολόγητο.

Προβλήματα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις

Σημαντικό πρόβλημα για τις μικρές επιχειρήσεις είναι το κόστος διαχείρισης του πλαστικού χρήματος. Οι τράπεζες, εκτός από το κόστος για την απόκτηση της μηχανής POS, χρεώνουν και 1,5% με 2% προμήθεια για κάθε συναλλαγή.

Το δεύτερο θέμα που υπάρχει, έχει να κάνει με τις παρακρατήσεις που κάνουν οι τράπεζες, αν ο επιτηδευματίας έχει δάνειο. Η παρακράτηση κατά την εξόφληση είναι αρκετά μεγάλη με αποτέλεσμα τα χρήματα που μπαίνουν στο λογαριασμό τους, μετά την εκκαθάριση, να μην φτάνουν για την ανανέωση των εμπορευμάτων τους, αλλά και την πληρωμή άλλων υποχρεώσεων τους, όπως χρέη προς δημόσιο, ασφαλιστικές εισφορές κ.λπ.

Άρα το υπουργείο οικονομικών σε συνεργασία με το υπουργείο Ανάπτυξης, θα πρέπει να δώσουν λύσεις σε όλα αυτά τα προβλήματα.

Προβλήματα στους καταναλωτές

Με την εφαρμογή των capital controls μεγάλο μέρος των συναλλαγών γίνεται, πλέον, με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες. Αν και η εξοικείωση των πολιτών ήλθε με βίαιο τρόπο, παράλληλα «έσπασε» ο φόβος που υπήρχε για τη χρήση του πλαστικού χρήματος. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι ξεπεράστηκαν τα προβλήματα που υπάρχουν στη στάση των τραπεζών απέναντι στους πολίτες, αλλά και στη στάση του κράτους.

Οι συνεχείς απειλές για κατασχέσεις, ακόμη και για ελάχιστα χρήματα, από πλευράς του δημοσίου, αλλά και οι κατασχέσεις από τραπεζικούς λογαριασμούς για την εξόφληση δανείων, έχουν κλονίσει την εμπιστοσύνη των φορολογουμένων απέναντι στις τράπεζες. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να επανακτήσει ο πολίτης την εμπιστοσύνη του στις τράπεζες και στην καθημερινή χρήση με πλαστικό χρήμα.

Τρεις επισημάνσεις:

Α. Πέρα από την εξόφληση των υποχρεώσεων μέσω καρτών, για το «χτίσιμο» του αφορολόγητου καλό θα είναι να μετρούν και οι εξοφλήσεις μέσω e-banking. Όλες οι εξοφλήσεις, όπως ηλεκτρική ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ύδρευση και όχι μόνο οι καταναλωτικές δαπάνες.

Β. Είναι λανθασμένη η εξαγγελία για τη δήλωση ενός μόνο εταιρικού λογαριασμού ή μιας μόνο κάρτας για τις αγορές. Δεν μπορείς να απαγορεύσεις τη χρήση πολλών καρτών ή πολλών λογαριασμών.

Γ. Πρέπει να αλλάξει η έκδοση χρεωστικών ή πιστωτικών καρτών. Σε ένα λογαριασμό πρέπει να μπορούν να εκδίδονται κάρτες και σε ονόματα που δεν είναι συνδεδεμένα με το συγκεκριμένο λογαριασμό. Για παράδειγμα, όταν ο εργαζόμενος είναι μόνο ένας σε μία οικογένεια, να μπορούν από το λογαριασμό μισθοδοσίας του, να εκδίδονται κάρτες και στο όνομα της συζύγου του ή των παιδιών του.

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Finance & Markets Voice της Πέμπτης 17 Δεκεμβρίου 2015.

Πηγή:
http://www.fmvoice.gr/index.php/2012-09-12-05-20-12/financial-news/2012-09-12-05-21-54/item/127219-%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%84%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BA